My journey

Vooraf een vette dislaimer over mijn verhaal naar iedereen die hierin voor komt. Ik verwijt niemand iets en niemand heeft iets met opzet gedaan! 

​

En je ouders hebben het allemaal naar beste eer en geweten gedaan en niet elk kind ervaart dezelfde opvoeding en jeugdervaringen op dezelfde manier. Elk kind ervaart de wereld om ons heen op een verschillende manier door een andere karakter en andere voorstellingsmechanismen in het brein dat al vroeg is ontwikkeld door het kind zelf.

Bepaalde situaties tijdens de 0-15 jaar (ik noem het de fase ‘where the magic happens’, de shit die je voor een deel zelf in je onbewust rugzakje hebt gestopt of bent overkomen) bepalen de voor een groot deel de koers van je verdere leven..hoe je het aangaat, hoe je communiceert, welke gedachtes je hebt, welk gedrag, welke keuzes je maakt in je leven, welke koers je vaart en hoe emoties werken..

​

Mijn verhaal begon als een vrolijk, onbevreesd, avontuurlijk, onbevangen en energiek kind. Al snel in de eerste 10 levensjaren kwamen de eerste obstakels op mijn pad, die mij mentaal veranderde. Ouderlijke dingen, een ouder die emotioneel van mij afhankelijk was, mij niet kon loslaten, mij lang erg klein hield en soms emotioneel manipuleerde. Nooit was er ruzie thuis totdat een grootouder bij ons in huis kwam wonen. Er waren opeens wel ruzies en ik ging tot laat op de trap zitten wachten totdat de ruzie voorbij was. Dan kon ik pas slapen.

Ik was een hoog gevoelig kind en vol in energie waardoor ik weleens een koude douche heb gekregen.

Iets later toen ik 18 was gingen geheel onverwachts mijn ouders scheiden. De ouder die mij van haar emotioneel afhankelijke had gemaakt ging opeens weg..het voelde alsof de wereld stil stond. Ik begreep er niets van en mijn gevoelens maar naar binnen duwde want ik hoorde vaak dat ik te gevoelig was. Mijn ouder gaf mij, ook voor haar eigen emotionele afhankelijkheid, veel liefde. Te veel zeg ik wel eens..ik zei dat ooit tegen mijn ouder en dat werd niet begrepen. Je kunt nooit teveel liefde geven..en werd een beetje verdrietig. Maar de vorm waarin dat werd gegeven, was voor mij wel te veel. Ik kreeg niet de aandacht die ik echt nodig had en graag wilde. 

 

Mijn ouder introduceerde al snel de nieuwe partner in mijn leven. Dit terwijl ik nog steeds worstelde met de scheiding. Niemand sprak destijds over de scheiding en wat dit met de kinderen zou hebben gedaan..dus hield ik al mijn gevoelens maar voor mijzelf. Ik bleef bij mijn andere ouder wonen en ging in een overlevingsmechanisme en dook op mijn studie. Mijn ouder bij wie ik bleef wonen is een hardwerkende, niet zo communicatieve persoon met wie ik eigenlijk weinig connectie heb. Ik miste de echte masculiene energie tussen ons. Mijn ouder kon mij als klein kind eigenlijk qua energie niet aan en stoorde zich er een beetje aan. 

​

Ik voelde me jaren mega onzeker, had geen zelfliefde, wees mezelf continue af terwijl ik dacht dat anderen dat juist deden, was wereldvreemd en zat vast in mijn 'veilige' hoofd. Had mega faalangst, wist niet wie ik was, vond mezelf anders en wist niet wat ik waard was en wat mijn kwaliteiten waren. Ik stelde me afhankelijk op. Werd een mega perfectionist, tegen het neurotische aan wat heel veel energie kostte, was bang voor heel veel, het leven, nieuwe dingen en groepen. Ik was op zoek naar mezelf maar wist niet hoe. Ik voelde alles in mijn lijf maar hield die ballen gewoon allemaal lekker hoog omdat het dacht ik normaal was. Ik stapte telkens over mijn intuïtie heen en hield mezelf telkens voor de gek..Later maakte in mij ook emotioneel afhankelijk binnen relaties (patroon kende ik van mijn ouder, koos de verkeerde partners uit waardoor ik heftige relaties heb gehad. Ik kende die patronen vanuit de relatie met mijn ouder. Ik ging in die relatie heel snel bij mezelf weg en had verlatingsangst mede door de scheiding van mijn ouders. Ik werd verslaafd aan afwijzing, de pijn ervan (scheiding ouders) waardoor ik telkens de verkeerde partners uit koos. Allemaal onbewuste patronen door het verleden die je daarna mee neemt in je verdere leven en onbewust blijft voeden.

​

Mijn transformatie begon pas toen ik 47 jaar was en in redelijk toxische turbulente en onveilige relatie zat. Ik ontmoette een bijzonder iemand in een speciale situatie en zij opende mijn ogen stap voor stap. Zij stuurde mij naar een personal trainer om eerst mijn kracht, balans en mannelijke energie weer op peil te krijgen en ging naar een coach/therapeut voor het eerst in mijn leven. Ik moest nooit iets van therapeuten want ik was immers een ratio en hoezo moest ik aan mezelf werken..

Hier begon mijn fysieke en mentale transformatie, mijn reis naar binnen. Ik ging keihard sporten (krachttraining), wijzigde mijn dieet en begon voor het eerst in mijn leven mijn lichaam te waarderen. 

​

Ik dook diep in mijn mentale patronen, mijn angsten en beperkende zelf aangenomen overtuigingen over mijzelf. Ik begon aan een lange reis van mentale zelfontwikkeling, waarin in alles omarmde wat er op mijn pad kwam. Ik heb echt alle therapieën, trainingen, mannen weekenden, zweethutten, emotioneel lichaamswerk trainingen, familie opstellingen (systemisch werk) gedaan wat er maar bestaat.  Ik wilde gewoon alles onderzoeken. Ik begreep dat ik ook alleen kon groeien als ik goed voor mijzelf zorgde, zowel fysiek als mentaal. Ik leerde mijn behoeften erkennen en mijzelf op de 1e plaats durfde te gaan zetten, stap voor stap. Uiteindelijk draait alles om zelfliefde. Ik vond mezelf nooit leuk ook lichamelijk niet laat staan dat op op een leuke vrouw durfde af te stappen. En ook omdat ik mezelf niet belangrijk genoeg vond, waarde ik niet wie ik werkelijk was.

It's all about energy, want doordat ik nu gelukkig ben met mezelf en de ware ik ben gaan bouwen, straal ik nu een heel andere energie uit. en ontmoet ik daardoor hele andere mensen. Ik ben inmiddels ook een ervaringsdeskundige op het gebied van daten/connecties met vrouwen. Na een lange 'zoektocht' heb ik inmiddels de vrouw van mijn dromen uit de kosmos en die grote hooiberg online mogen ontmoeten :-).

 

Het was een intens proces van afpellen van laagjes totdat ik uiteindelijk een bloeiende versie 2.0 werd.

Waarom? Omdat ik echt wilde veranderen..daar begint het proces.

​

Mijn transformatie kan ook jouw transformatie worden!

​

Als je je kunt verplaatsen in mijn verhaal en je wilt zelf wat extra richting in je leven, neem dan contact met mij op.